al-kisah…

Yellow Flower

al-kisahnya aku berasal dari tanah rendah sekebun bunga.kampung aku tu dekat dengan laut.masa kecik2 dulu suke jugak la main laut.semenjak besar ni tegok laut pun tak naik berahi.

sekolah rendah aku pon tepi laut.tapi aku gi skolah naik beskal,kdg2 ayah aku gi antar..banyak jasa ayah aku sampai aku jadi orang nih.motor honda bulat die aku tak bagi die jual walaupun buruk dah.nostalgia la moto tu..DH6631..

990_ferrari_bike_02

bila besar sikit ayah aku antar aku sekolah arab..aku turut je kata ayah aku..masa tu dengar2 cerita sekolah arab susah,bila abis kerja pun susah,jadi lebai..besar cita2 ayah aku antar aku sekolah agama la senang cerita.dia cakap nak suruh aku jadi ustak..biar la xleh belajar tinggi pon asal agama ada di dada.maka bersekolahlah aku di bandar pasir puteh.masa tu gi skolah kena pakai songkok itam.skang ni dah tukar songkok putih.

abis je skolah tu aku lanjut lagi ngaji ke u tempatan.aku bukannya reti bab belajar ni.tp dah dapat aku gi lah.dapat la aku masuk uia.masa tu masuk matrik uia kat pj.anak kampung tak pernah tinggal tanah bendang nak gi pijak lantai mozek,susah jugak la.aku ni darat sikit hehhe…org tua aku suruh gi gak..maka bersuluklah aku dr keluarga..bila dah biasa di sana keluarga pon jarang2 je igt.masa nk gi je susah huhu..

ringkaskan cerita aku abis belajar lah..balik kampung aku dapat kerja mengajar la pulak di sekolah agama..hehe ustakkk la kononya..malu aku nak panggil gelaran tuh..jiwa aku ni kacau sikit.tak layak untuk gelaran tu.jadi aku pun mengajarla di situ sampai enam bulan..tup-tup aku dapat lagi panggilan mengajar di sabah..

mula la berlaku konflik jiwa aku nih..nk datang sabah ke tidak..aku dah serasi dengan sekolah tu..dengan kawan2 kat kampung pun aku dah rasi setelah aku tggal kampung selama 4tahun setengah..aku orrang darat tak penah aku naik flight..lagi la aku konflik..

ni na sekolah aku

ni na sekolah aku

pendekkan lagi cerita aku sampai la di sabah..mengajarla aku di sabah sebagai cikgu praktikal selama setahun setengah di pekan membakut..sekarang ni pon masih lagi.bersyukur aku sebab aku dah serasi dengan tempat ni.sedikit sebanyak aku belajar bahasa brunei sabah..aku pon dah suka berada di sini.penduduk disini pon ramah..ok bah kalau ko..sambung lain kali…


23 responses to “al-kisah…

Tinggalkan komen